เมื่อเร็วๆนี้ มหาวิทยาลัยบริติช โคลัมเบียในแคนาดาได้ออกดัชนีวัดสุขภาพของ 150 ประเทศทั่วโลกเป็นครั้งแรก เรียกว่า ECO2 Index โดยพิจารณาจากข้อมูล 10 ปีย้อนหลังในช่วงปี 1997-2007 ใน 2 ด้าน ได้แก่ ด้านเศรษฐกิจ (เช่น หนี้สาธารณะ การขาดดุลงบประมาณ การขาดดุลบัญชีเดินสะพัด แล้ววัดออกมาเป็นการขาดดุลทางเศรษฐกิจต่อ GDP) และด้านระบบนิเวศน์ (เช่น การใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ของเสีย แล้ววัดออกมาเป็นการขาดดุลของระบบนิเวศน์ต่อ GDP)

ผลการจัดอันดับพบว่า
1)    กลุ่มที่มีค่าดัชนีดีเด่น 5 ประเทศ คือ โบลิเวีย แองโกล่า นามิเบีย ปารากวัย และอาร์เจนติน่า
2)    กลุ่มที่มีค่าดัชนีต่ำ 5 ประเทศ คือ สิงคโปร์ คูเวต อิสราเอล เกาหลีใต้ และ UAE
3)    ค่าดัชนีของกลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้วมีทั้งสูงและต่ำ เช่น แคนาดา (อันดับที่ 15) ,ฝรั่งเศส (อันดับที่ 77) , อังกฤษ (อันดับที่ 129) และญี่ปุ่น (อันดับที่ 144)
4)    ค่าดัชนีของประเทศกลุ่มอาเซียนจะค่อนข้างดี เช่น พม่า (อันดับที่ 32) , ลาว (อันดับที่ 35) , อินโดนีเซีย (อันดับที่ 42) เวียดนาม (อันดับที่ 84) , และไทย (อันดับที่ 96)

       ผมคิดว่า ECO2 Index น่าให้ความสำคัญแก่ด้านสิ่งแวดล้อมมากกว่าเศรษฐกิจ เพราะ 5 ประเทศที่มีอันดับท้ายๆเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจดีมาก แต่พื้นที่น้อยทำให้ขาดความหลากหลายทางชีวภาพ และมีข้อสังเกตุว่าประเทศในอเมริกาใต้เป็นประเทศที่มีสุขภาพดีมาก ขณะที่สิงคโปร์ซึ่งปกติจะได้อันดับทางเศรษฐกิจและการแข่งขันที่ดีมากของโลกกลับรั้งท้ายกลายเป็นประเทศที่มีสุขภาพแย่ที่สุด